नांदी

नमस्कार मित्रांनो, माझ्या नव्या कोऱ्या ब्लॉग वर आपला सगळ्यांचा स्वागत. हा ब्लॉग सुरु करायच्या आधी सुद्धा मी खूप लिहिलंय, अजूनही लिहीत असतो, परंतु आपलं लिखाण कधी इतरांच्या समोर प्रस्तुत करायचा विचार अजून पर्यंत मनात आला नव्हता. आज या ब्लॉग च्या माध्यमातून तोच प्रयत्न करण्याचं धाडस करतोय, आशा आहे की हा ब्लॉग सगळ्यांना आवडेल आणि तो अधिकाधिक समृद्ध होण्याच्या दृष्टीने आपण योग्य त्या सूचना हक्काने कराल.

व्यवसायाने वास्तुविशारद असल्यामुळे आणि लहानपणापासून भटकंती करायची सवय असल्यामुळे मी आज पर्यंत जिथे जिथे फिरलो, ज्या ज्या व्यक्ती आणि वल्लींना भेटलो आणि जो जो अनुभव घेतला, त्याला शब्दांकित करण्याचा हा एक प्रयत्न. वाचन आणि माणसांचं व्यसन असल्यामुळे आणि वेगवेगळ्या विषयांची माहिती करून घेऊन त्यातून नवे नवे अनुभव घ्यायची आवड असल्यामुळे आजवर गर्भश्रीमंत व्यक्तींपासून ते दोन वेळच्या जेवणाची भ्रांत असणाऱ्या अनेकांना मला भेटता आलंय , त्यांच्यातला माणूस समजून घ्यायचा प्रयत्न करता आलाय आणि काही वेळा अनपेक्षितपणे एखादी आयुष्यभर पुरेल अशी अनुभवाची शिदोरी मिळून गेलीय. जेव्हा जेव्हा या गोष्टी शब्दबद्ध करणं जमलं, तेव्हा तेव्हा त्या करून ठेवल्या असल्यामुळे मी ही स्मरणचित्रं सर्वांसमोर आणू शकतो आहे. यामागे अदृश्य आशीर्वाद आहेत ते  शाळेतल्या शिक्षकांचे , त्यांच्या अस्सल मराठी संस्कारांचे, घरातून सतत मिळालेल्या प्रोत्साहनाचे आणि मराठीतल्या अनेक सिद्धहस्त लेखकांच्या विविधांगी साहित्याच्या बाळकडूचे.

या ब्लॉग वर मला उमजलेलेल्या अनेक विषयांना हात घालण्याचा माझं प्रयत्न असेल. वैयक्तिक टीका, अश्लाघ्य भाषेतल्या प्रतिक्रिया किंवा ना पटलेल्या मतावर व्यक्त केलेली पूर्वग्रहदूषित मतं कोणाकडूनही येणार नाहीत अशी मी मनापासून आशा करतो आणि हा ब्लॉग अधिकाधिक वाचनीय व्हावा या दृष्टीने तुम्हा सगळ्यांकडून जास्तीत जास्त सहकार्य होईल अशी आशा बाळगतो.

आजवरच्या प्रवासात भेटलेले वेगवेगळ्या देशांचे, जातीचे, पंथांचे आणि स्वभावाचे शेकडो लोक आणि त्यांच्याबरोबर घालवलेल्या क्षणांमध्ये आलेले तऱ्हेतऱ्हेचे अनुभव शब्दबद्ध करण्याचा हा प्रयत्न. हे लोक मला किती वेळ भेटले, यापेक्षा त्या भेटीत ते काय देऊन गेले यावर त्यांच्या स्मृती माझ्या मनावर रेखाटल्या गेल्या आहेत, त्यामुळे त्या कागदावर उतरवण्याच्या प्रयत्नात त्यांच्यातला माणूस शोधायची धडपड लिखाणातून डोकावू शकते. मुळात विक्षिप्त, तऱ्हेवाईक किंवा विचित्र अशी विशेषणं लावलेले लोक मला नेहेमीच नाकासमोर बघून ठरवलेल्या वाटेवर चालणाऱ्या लोकांपेक्षा जास्त आवडत असल्यामुळे आणि त्यांच्याकडून नेहेमीच काहीतरी जगावेगळे अनुभव ऐकायला मिळत असल्यामुळे काही वेळा मुद्दाम वाट वाकडी करूनही मी त्यांच्याबरोबर वेळ घालवायचा प्रयत्न केलेला आहे. त्यांच्यातले गुणदोष, त्यांचा भलाबुरा स्वभाव किंवा त्यांच्यातली व्यंग यापलीकडे जाऊन त्यांच्या ' व्यक्तिमत्वाचा' शोध घेण्याच्या ध्येयामुळे अनेकदा विचित्र प्रसंगांना मला तोंड द्यावं लागलेलं आहे, पण अशा प्रत्येक प्रसंगानंतर मागे वळून बघितल्यावर माझं अनुभवविश्व अधिकाधिक समृद्ध झाल्याचा आनंद मला जास्त महत्वाचा वाटत आलेला आहे.

गर्दीतल्या या ' माणसांमुळे' मी अनुभवाने अतिशय श्रीमंत झालो, यात यत्किंचितही शंका नाही. किंबहुना अनेक वेळा आयुष्याकडे बघण्याचा वेगळाच दृष्टिकोन त्यांनी नकळतपणे मला दिला हेही खरं. त्यासाठी त्यांचा आजन्म ऋणी राहण्याच्या दृष्टीने त्यांना मी देऊ शकेन अशी छोटीशी भेट म्हणून मी माझा हा लेखनप्रपंच त्यांनाच अर्पण करणं इथे संयुक्तिक ठरेल. यात जे जे काही चांगलं वाटेल, त्याचं श्रेय त्या सगळ्या वल्लींचं आणि कुठे काही कमी पडलं असेल तर ते न्यून मात्र माझंच!